Περιεχόμενο σχετικό με: «Άποψη»

  • strict warning: Non-static method view::load() should not be called statically in /home1/esto/public_html/sites/all/modules/views/views.module on line 906.
  • strict warning: Declaration of views_handler_argument::init() should be compatible with views_handler::init(&$view, $options) in /home1/esto/public_html/sites/all/modules/views/handlers/views_handler_argument.inc on line 744.
  • strict warning: Declaration of views_handler_filter::options_validate() should be compatible with views_handler::options_validate($form, &$form_state) in /home1/esto/public_html/sites/all/modules/views/handlers/views_handler_filter.inc on line 607.
  • strict warning: Declaration of views_handler_filter::options_submit() should be compatible with views_handler::options_submit($form, &$form_state) in /home1/esto/public_html/sites/all/modules/views/handlers/views_handler_filter.inc on line 607.
  • strict warning: Declaration of views_handler_filter_boolean_operator::value_validate() should be compatible with views_handler_filter::value_validate($form, &$form_state) in /home1/esto/public_html/sites/all/modules/views/handlers/views_handler_filter_boolean_operator.inc on line 159.
  • strict warning: Declaration of views_plugin_style_default::options() should be compatible with views_object::options() in /home1/esto/public_html/sites/all/modules/views/plugins/views_plugin_style_default.inc on line 24.
  • strict warning: Declaration of views_plugin_row::options_validate() should be compatible with views_plugin::options_validate(&$form, &$form_state) in /home1/esto/public_html/sites/all/modules/views/plugins/views_plugin_row.inc on line 134.
  • strict warning: Declaration of views_plugin_row::options_submit() should be compatible with views_plugin::options_submit(&$form, &$form_state) in /home1/esto/public_html/sites/all/modules/views/plugins/views_plugin_row.inc on line 134.
Απρίλιος 3, 2014

Δεν επιθυμούμε κύριοι την επανάληψη της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Εμείς θέλουμε να ξαναγράψουμε την Ιστορία από την αρχή, με άλικα, αληθινά γράμματα. Με το αλφάβητο του αγωνιζόμενου λαού. Που ξεκινάει από την ελευθερία του καθενός, περνάει από την ισότητα όλων και τερματίζει στην ευτυχία του διπλανού μας.

Η επόμενη μέρα της συγκλονιστικής αποκάλυψης -που κάθε άλλο παρά αποκάλυψη ήταν, πολλώ δε μάλλον συγκλονιστική- πως πολλά κυβερνητικά στελέχη είναι φιλαράκια με τους νεοναζί κύκλους της χώρας, ασπαζόμενοι τις ίδιες φασιστικές ιδέες και σχεδιάζοντας την ίδρυση ενός νεοφιλελεύθερου ανελεύθερου κράτους φυλακών υψίστης ασφαλείας και εξόριστων ονειρευόμενων ανθρώπων μέσα στα ίδια τους τα σπίτια, θεού θέλοντος και Ευρώπης επιτρεπούσης, βρίσκει τους πάλαι ποτέ πολίτες της χώρας πολύ λίγο οργισμένους, ελάχιστα προβληματισμένους, καθόλου εξεγερμένους.

Μάρτιος 30, 2014

"σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει να έχει η ζωή:
το Μεγάλο, το Ωραίο και το Συγκλονιστικό.
το Μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην Πάλη για μια Καλύτερη Ζωή. όποιος δεν το κάνει σέρνεται πίσω από τη ζωή.
το Ωραίο είναι καθετί που στολίζει τη ζωή. η Μουσική, τα Λουλούδια, η Ποίηση.
το Συγκλονιστικό είναι η Αγάπη.
"

Νίκος Μπελογιάννης

"σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει να έχει η ζωή:
το Μεγάλο, το Ωραίο και το Συγκλονιστικό.
το Μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην Πάλη για μια Καλύτερη Ζωή. όποιος δεν το κάνει σέρνεται πίσω από τη ζωή.
το Ωραίο είναι καθετί που στολίζει τη ζωή. η Μουσική, τα Λουλούδια, η Ποίηση.
το Συγκλονιστικό είναι η Αγάπη.
"

Μάρτιος 16, 2014

Στη χώρα αυτή που όλα τελούν υπό συνθήκες αναμονής και ανοχής, που ο κόσμος αναζητεί διέξοδο μέσα από τη ψήφο διαμαρτυρίας και όχι δημιουργίας, που παρακολουθεί τις τρεις εξουσίες (νομοθετική-εκτελεστική-δικαστική) να συνεχίζουν τη μεροληπτική τους πορεία προς την εξιλέωση και την επιτυχία εξοντωτικών πολιτικών, φαντάζει απολύτως λογική η επιστροφή του κοινού μέσου όρου στη διακριτική βουβαμάρα του κατασχεμένου καναπέ του.

Ο τρόπος με τον οποίο το πολιτικό σύστημα δείχνει να διαχειρίζεται εξελίξεις και καταστάσεις που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία μνημονιακά χρόνια, θυμίζει έντονα τη λαϊκή ρήση “κουβέντα να γίνεται”. Η πολιτική και επικοινωνιακή διαχείριση μιας ζοφερής πλέον πραγματικότητας, αποκαλύπτει με τον πιο αυταπόδεικτο τρόπο, οτι τίποτα δεν έχει αλλάξει κι ας μην είναι τίποτα όπως παλιά.

Μάρτιος 4, 2014

σπρώχνω το παπούτσι μου για να χωρέσει στη ρωγμή. το τσιμέντο έχει ανοίξει στα δύο. το παπούτσι αρνείται να μπει μέσα στη σχισμή και να χαθεί στην άβυσσο των τεκτονικών πλακών, των κακοτεχνιών και του σκοταδιού. κοιτάζω πάνω. ο ήλιος κρύφτηκε για τα καλά από τον ουρανό του νησιού και η βροχή επιχειρεί να κατακλύσει τα πάντα, να παρασύρει το φόβο, τις φωνές, τα ουρλιαχτά, το κρουαζιερόπλοιο που φιλοξενεί ακόμα κόσμο, τους βράχους που συνεχίζουν να πέφτουν. κοιτάζω δεξιά.

Φεβρουάριος 27, 2014

Και μπορεί σε συνθήκες μνημονιακής αποσύνθεσης και δημοσιονομικής συρρίκνωσης τα αποτιμημένα σε δις χαμόγελα από ένα μακρυνό αύριο να γράφουν όμορφα στους τηλεοπτικούς δείκτες, όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορούν, σήμερα, να πείσουν κανέναν -και μάλιστα κάτοικο των ανωτέρω περιοχών- για την ορθότητα των αριθμών, την ειλικρίνεια των εξαγγελιών, την κρισιμότητα των στιγμών, καθώς και για την ένταση, την έκταση και την ταχύτητα των συνεπειών.

H σχεδόν αιφνιδιαστική επίσκεψη χθές του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο Υπουργείο “Περιβάλλοντος”, φυσικά και δεν υπήρξε τυχαία. Ούτε και τα χαμόγελα άνεσης που αποτυπώθηκαν στις κάμερες των εντεταλμένων στο Υπουργείο δημοσιογράφων. Αντιθέτως, η κίνηση του αυτή, φαίνεται πως αποτελεί την αφετηρία της αλλαγής της επικοινωνιακής πολιτικής του, που μπροστά στην τραγική ειρωνεία του δικού του και αποτυχημένου πλέον “Succes Story”, προβάλλει μια διορθωμένη και Mega-λύτερη εκδοχή, αυτή του Greece Mega Project.
 

Φεβρουάριος 13, 2014

Το αίτημα για σύγκληση της αρμόδιας Επιτροπής που υπογράφεται από βουλευτές, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν έχουν σχέση αντιπροσώπευσης με τα νησιά μας, δεν αναφέρεται στη κρίσιμη λόγω επικινδυνότητας Διαρκή Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, αλλά στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου (!!!), αρμόδια για πολλά θέματα, όχι όμως περιβαλλοντικά, που λόγω και της πρόσφατης σεισμικής διέγερσης έχουν καταστεί απολύτως επίκαιρα και επιτακτικά.

Δεν έχει περάσει ώρα από τη στιγμή που ενημερωθήκαμε κι εμείς όπως κάθε πολίτης, για την πρωτοβουλία 12 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να αιτηθούν την πρόσκληση για ενημέρωση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής σχετικά με την πορεία ερευνών για τους υδρογονάνθρακες, μεταξύ άλλων και στο Ιόνιο. Κι ενώ από τον τίτλο του αιτήματός τους στον Πρόεδρο της Επιτροπής, μια θετική πρώτη αντίδραση ήταν σχεδόν αυτόματη, η ανάγνωση του κειμένου, προκάλεσε απορίες σε όλους εμάς, κατοίκους και μη της Κεφαλονιάς αλλά και των υπόλοιπων νησιών του Ιονίου.

Φεβρουάριος 12, 2014
“γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα”

 

Κάθε που ανοίγει ο καιρός εγώ θυμάμαι το Διονύσιο Σολωμό. Και συγκεκριμένα αυτό το ποίημά του που περιγράφει την ημέρα της Λαμπρής.

 

Στις εκδρομές που κάναμε οικογενειακώς με το αυτοκίνητο όταν ήμουν ακόμα παιδί -ο καύσωνας στο φουλ, ο κλιματισμός άγνωστη λειτουργία για το Lada, το στομάχι εχθρός των εμπειριών μου από τότε, οι εικόνες από τα τοπία της χώρας να εναλλάσσονται γρήγορα, ο αδερφός μου να ρωτάει και να μαθαίνει με εκνευριστική ευκολία ποτάμια, λίμνες, νομούς και πρωτεύουσες, εγώ να ρωτάω πότε φτάνουμε για να κατέβω τρεκλίζοντας από το αυτοκίνητο- στις εκδρομές λοιπόν αυτές που τόσο έντονα έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου, οι γονείς μου δεν άκουγαν τα τραγούδια που άκουγαν οι υπόλοιποι γονείς.

«καθαρότατον ἥλιο ἐπρομηνοῦσε τῆς αὐγῆς τὸ δροσάτο ὕστερο ἀστέρι,
σύγνεφο, καταχνιά, δὲν ἀπερνοῦσε τ’ οὐρανοῦ σὲ κανένα ἀπὸ τὰ μέρη,
καὶ ἀπὸκεῖ κινημένο ἀργοφυσοῦσε τόσο γλυκὸ στὸ πρόσωπο τ’ ἀέρι,
ποῦ λὲς καὶ λέει μὲς στῆς καρδιᾶς τὰ φύλλα:
γλυκειὰ ἡ ζωὴ κι ὁ θάνατος μαυρίλα»
Διονύσιος Σολωμός

 

Φεβρουάριος 11, 2014

Από τη μια, τα υποθαλάσσια ενεργειακά αποθέματα που θα εξασφαλίσουν στα κυρίαρχα κράτη τη φθηνή και γρήγορη ενεργειακή τους αυτάρκεια κι από την άλλη, η ανεξέλεγκτη διάχυση στον πυθμένα της Μεσογείου χημικών αποβλήτων με μεθόδους τεχνικής ανεπάρκειας, δόκιμης αποτελεσματικότητας και περιβαλλοντικής ματαιότητας. Με μια λέξη, βέβαιη καταστροφή.

Ανατριχιαστικά σκληρή διαμορφώνεται η πραγματικότητα το τελευταίο διάστημα για μια θάλασσα που στις όχθες της χτίστηκαν τόσοι διαφορετικοί και σημαντικοί πολιτισμοί. Η Μεσόγειος, από θεμέλιο του σύγχρονου κόσμου, δυστυχώς μετατρέπεται στο χημικό του αποχωρητήριο. Απόδειξη κι αυτό για τη τεθλασμένη πορεία μιας ισχυρής κι επικρατούσας παγκόσμιας τάξης, στο διάβα της οποίας εγκαταλείπονται άνθρωποι, θάλασσες, κοινωνίες, λαοί, αρχές και αξίες. Στα κύματα και τον βυθό της, ένας γεωπολιτικός οδοστρωτήρας αφοδεύει τις ακαθαρσίες των πολιτικών και στρατιωτικών του επιλογών.

Φεβρουάριος 9, 2014

παράθυρο στον ουρανό και θύρα στο αιώνιο

αγέρωχη και όμορφη στολίζεις το Ιόνιο

μέσα στης γης τα έγκατα παλεύουν οι θεοί σου

ποιος θα σε κάμει να του πεις τώρα είμαι δική σου

παράθυρο στον ουρανό και θύρα στο αιώνιο

αγέρωχη και όμορφη στολίζεις το Ιόνιο

μέσα στης γης τα έγκατα παλεύουν οι θεοί σου

ποιος θα σε κάμει να του πεις τώρα είμαι δική σου

 

ένα νησί παράταιρο και απ’ έξω από τα τείχη

της χώρας που πάει της τέλειωσε και η χαρά και η τύχη

σαν πέφτει η νύχτα σείεται, σαν ξημερώνει ανθίζει

ο μάστορας πολύτροπος· κάθε πρωί το χτίζει

 

ανέβα στην κιθάρα μου και άνοιξε τη φωνή σου

των άλλων τις αποκοτιές κάμε τες λογική σου

Ιανουάριος 30, 2014

Εκτός δε απο ανιστόρητη και προκλητική, η μόλις χθεσινή τοποθέτηση του αρμόδιου Υπουργού, δηλώνει με σαφή και συγκεκριμένο τρόπο την κυνική και πραγματική αδιαφορία της συγκεκριμένης αυτής “ενεργειακής” πολιτικής για το Ιόνιο, τα νησιά και τις τοπικές κοινωνίες, μια αδιαφορία που αγγίζει τα όρια της πιο απροκάλυπτης αναλγησίας καθώς αντί το επίσημο κράτος να ανασυγκροτεί ένα σχέδιο αποκατάστασης και επανόρθωσης των συνεπειών από έναν καταστροφικό σεισμό στο Ιόνιο, κύριο μέλημα, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΗΜΕΡΑ, αποτελεί η προώθηση στις διεθνείς αγορές θαλασσίων οικοπέδων του Ιονίου με ενεργειακό ενδιαφέρον.

Την ίδια ακριβώς ημέρα που ο Πρωθυπουργός της χώρας επισκέφτηκε εκτάκτως τη Κεφαλονιά για να διαπιστώσει ο ίδιος το μέγεθος του προβλήματος και λίγο μετά τη διατύπωση δηλώσεων για τη “Κεφαλονιά που άντεξε” και τη “Κυβέρνηση που στέκεται και θα σταθεί δίπλα στα προβλήματα που άφησε ο σεισμός”, ο πολλά υποσχόμενος Υπουργός – Ειδικός επί των ενεργειακών ζητημάτων της χώρας, ο κος Μανιάτης, έσπευδε στην Αθήνα να πανηγυρίσει για την ολοκλήρωση της επεξεργασίας των δεδομένων από τις σεισμικές έρευνες για υδρογονάναθρακες στο Ιόνιο (και τη Νότια Κρήτη) και τη μετα

Ιανουάριος 29, 2014

Γιατί τέλος, μαζί με τον αντισεισμικό κανονισμό, δεν σχεδιάστηκε ποτέ, ούτε υλοποιήθηκε ένας φιλοσεισμικός προγραμματισμός, όχι απλά για τη διαχείριση κρίσεων, αλλά για τη “οργάνωση” όλων των φυσικών και ανθρώπινων πλεονεκτημάτων που συμβιώνουν πότε αρμονικά και πότε εκρηκτικά σε αυτό το “ιδι-όμορφο” νησί.

 
 
 

Ιανουάριος 26, 2014

Αξίζει όμως άραγε η όποια έστω και με πιθανότητες επιστημονικής φαντασίας οικονομική ανάκαμψη, εάν θυσιαστεί η προοπτική της χώρας σε βάθος δεκαετιών, σε ανθρώπινους και φυσικούς πόρους; Αξίζει, η επιδιωκόμενη για το 2047 εξόφληση των μνημονιακών χρεών, όταν περίπου 20 χρόνια μετά, θα έχουν ολοκληρωτικά εξαφανισθεί, οι αναγκαίοι ακόμη και για επιβίωση φυσικοί πόροι και τμήματα του πληθυσμού θα έχουν εξοριστεί από τις πόλεις και τα χωριά των παππούδων τους;

Για άλλη μια φορά, το ζήτημα των προτεραιοτήτων της Ε.Ε επανέρχεται στο προσκήνιο και μάλιστα υπό την προεδρία της χώρας μας. Έτσι, επιβεβαιώνεται και πάλι, πως με την προσοχή στραμμένη στους οικονομικούς δείκτες, στις νομισματικές ισοτιμίες, στα κέρδη και τις ζημίες αναπτυξιακών πολιτικών, εύκολα και ύποπτα, έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα η τύχη της κλιματολογικής ισορροπίας, όπως και άλλα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Ιανουάριος 22, 2014

 
">Ακόμη και οι αριθμοί, σαστισμένοι δείχνουν το δρόμο προς το απόλυτο κενό. Η ανεργία, τα λουκέτα, οι κατασχέσεις χτυπούν τους άπειρους δείκτες του κόκκινου. Μια ολόκληρη χώρα, τόσες μετρημένες γενιές, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι χρωματίζονται σε λάμψεις κοινωνικού συναγερμού. Μόνο κάποιοι “μαύροι” δείκτες απέμειναν να παίζουν την απόδραση Ξηρού, την αθεία κάποιου αρχηγού, τον ξενώνα κάποιου υπουργού. Κι όλα αυτά, μέχρι το κουδούνι να ξυπνήσει τον βαρύ εθνικό μας λήθαργο.

H Ιστορία δείχνει να έχει εξαντληθεί. Ο Ιστορικός, όχι όπως συνηθίζαμε να λέμε του μέλλοντος, αλλά εκείνος του πιο εχθρικού παρόντος, στέγνωσε το μελάνι του πάνω στις θυσίες αλλοτινών γενεών που στη πορεία βρέθηκαν στα πρόθυρα της εξουσίας ή ακόμη και γαντζώθηκαν σ' αυτή. Ακόμη και αυτός, απολυμένος ή σε διαθεσιμότητα, αμήχανα στέκεται μπροστά σε λευκές σελίδες, ανίκανος ακόμη και για τη στοιχειώδη γραφική ύλη.
 

Ιανουάριος 10, 2014

Φίλες και φίλοι, στη νέα αυγή που ξημερώνει για τη χώρα αλλά και για ολόκληρο τον ελληνισμό που βρίσκεται διασκορπισμένος σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, αισθανόμαστε την ανάγκη να ζητήσουμε μια μεγάλη συγγνώμη για τα λάθη μας, για τις υπερβολές μας, για τη δυσπιστία μας απέναντι σε θεσμούς και κόμματα, για όλα αυτά τα σφάλματα που εμείς διαπράξαμε τόσα χρόνια στέλνοντας τη χώρα στον Καιάδα - μεταφορικώς και κυριολεκτικώς.

Φίλες και φίλοι, στη νέα αυγή που ξημερώνει για τη χώρα αλλά και για ολόκληρο τον ελληνισμό που βρίσκεται διασκορπισμένος σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, αισθανόμαστε την ανάγκη να ζητήσουμε μια μεγάλη συγγνώμη για τα λάθη μας, για τις υπερβολές μας, για τη δυσπιστία μας απέναντι σε θεσμούς και κόμματα, για όλα αυτά τα σφάλματα που εμείς διαπράξαμε τόσα χρόνια στέλνοντας τη χώρα στον Καιάδα - μεταφορικώς και κυριολεκτικώς.

Ιανουάριος 4, 2014

>Έτσι, αν πράγματι όλο αυτό αληθεύει, πρόκειται για πολιτικά “εγκαίνια” καθώς είναι η πρώτη φορά στη χώρα που επίσημα ανακοινώνεται η σύναψη δεσμού, δηλαδή πολιτικού αρραβώνα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ, έστω και μέσω των “ανεξαρτήτων” όπως συνηθίζεται να λέγεται σε αυτοδιοικητικές εκλογές κινήσεων, ενός αρραβώνα που έρχεται ως επισφράγισμα της εδώ και καιρό έντονης φημολογίας αλλά και παράλληλης διάψευσης, πως ριζοσπαστική αριστερά και αντιμνημονιακή δεξιά, έχουν μπει για τα καλά απο κοινού στο κυβερνητικό κάδρο.

 
 
 
 
Στην αυγή του 2014, ενός έτους που με μαθηματική ακρίβεια οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και που όλο και περισσότεροι πολίτες οδηγούνται, εξ ανάγκης οι περισσότεροι, σε αλλαγή των έως τώρα πολιτικών θέσεων και στάσεων τους, όχι πάντα με σαφή πολιτικά κριτήρια, εδώ στη Κεφαλονιά, μια “πρωτοπόρα” και πρωτότυπη για τα ελληνικά δεδομένα πρωτοβουλία, έρχεται να σημαδέψει το τοπικό πολιτικό σκηνικό, με ενδεχόμενες μάλιστα ευρύτερες συνέπειες.

Δεκέμβριος 7, 2013

Είναι ιδιαίτερα ύποπτο που οι επίδοξοι πολιτευτές προτάσσουν την χωροταξία των βιλαετιών τους ενώ δεν λένε τσιμουδιά στον κόσμο που θα υπηρετήσουν για τους οικονομικούς πόρους και τις ελευθερίες που τους στέρησε με αντισυνταγματικά νομοθετήματα η υπό Γερμανική επιτήρηση κεντρική εξουσία πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων τις βασικότερες αρχές της αυτοδιοίκησης: την  διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια

Τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1943, στην Ελεύθερη Ελλάδα, στις περιοχές που παρά την Γερμανική Κατοχή ήταν υπό τον έλεγχο των ανταρτών, πραγματοποιήθηκαν αυτοδιοικητικές εκλογές. Σε αυτές, για πρώτη φορά στην Ιστορία μας, ψήφισαν γυναίκες και οι νέοι από 17 ετών και πάνω. Το γεγονός ότι σε μια υπό ξένη κατοχή χώρα, με έναν εμφύλιο να προετοιμάζεται με πολλές αερομεταφερόμενες κάσες χρυσές λίρες Αγγλίας, οι αντιστασιακές δυνάμεις διενεργούν δημοτικές εκλογές θα αρκούσε από μόνο του για να καταδείξει την σημασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Δεκέμβριος 6, 2013

Τα Καλλικρατικά σύνδρομα διάρθρωσης κεντρικών και τοπικών εξουσιών, όπως και η πολιτική υπόσχεση για μελλοντική νομοθετική τους (και μόνο) κατάργηση, κρατούν το όραμα μιας εναλλακτικής κυριαρχικής εξουσίας, καθηλωμένο σε παλαιοκομματικά συστήματα πελατειακού και παραγοντικού χαρακτήρα.

Η ασφυκτική συγκυρία που βιώνει ο τόπος τα τελευταία πέντε χρόνια, ανέδειξε πέραν της κριτικής για όσα τη δημιούργησαν, την ανάγκη ολοένα και περισσότερης συμμετοχής της κοινωνίας, στις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις. Η εποχή, άλλωστε, που θιασώτες κεντρικών πολιτικών διευθετήσεων, καθήλωσε μεγάλα τμήματα της στην πολιτική αδράνεια και την κοινωνική αεργία, έχει παρέλθει οριστικά.

Δεκέμβριος 5, 2013

Η αλλαγή λοιπόν σε πρακτικές και αντιλήψεις προϋποθέτει ανανέωση. Αλλά ανανέωση πρώτα αξιακή και μετά προσώπων. Πρόσωπα που μπορούν να συζητήσουν, να διαφωνήσουν, να συνεργαστούν, να σχεδιάσουν, να αξιολογήσουν, να χάσουν, να λαθέψουν. Αλλά όλα αυτά σε κοινά αξιακά πλαίσια. Υπηρετώντας στόχους κοινούς για αποτελέσματα και λύσεις για όλους.

Αρκετά ...αφαιρετική προσέγγιση για ένα τόπο που έχει τόσα προβλήματα, θα σκεφτεί ίσως κάποιος. Ίσως ναι, αλλά η σωστή ισορροπία σε αυτές τις έννοιες και τις αντίστοιχες πρακτικές φέρνει αποτελέσματα. Το όραμα και οι ενδιάμεσοι στόχοι που το υλοποιούν μπορούν να φέρουν λύσεις για τις ανάγκες, ο σχεδιασμός να προλάβει ή να αντιμετωπίσει τις ζημιές. Χωρίς όμως όραμα και σχεδιασμό, η μία ανάγκη θα αντιμάχεται την άλλη και η μία ζημιά θα καθυστερεί ή θα προκαλεί την επόμενη.

Δεκέμβριος 3, 2013

Όταν άρχισα να γράφω αυτό το κείμενο ήθελα να σας μιλήσω για τον Καλλικρατή, την «αρχή της εγγύτητας», την περιφερικότητα, την αποκέντρωση, τη δημόσια σφαίρα, την αμεσοδημοκρατία και την κοινωνία των πολιτών.
Ρητορίες και λοιπές τεχνοκρατικές βλακείες.
Κι όλα, βέβαια, εκ του ασφαλούς και με ύφος διδακτικό. Έτσι συνήθισα.
Πείτε μου, δεν ήμουν ηλίθιος;
Ίσως αυτό να μην άλλαζει βέβαια. Έμφυτο θα μου πείτε γαρ.
Όμως, παρόλα αυτά, θα σας πω τα ακόλουθα και μόνον.

Δεκέμβριος 1, 2013

Σε πρόσφατο ενεργειακό συνέδριο, μόλις προ λίγων ημερών, ανακοινώθηκε από τον αρμόδιο υπουργό που σχεδόν “εργολαβικά” έχει αναλάβει την διαφημιστική εκστρατεία για τους υδρογονάνθρακες, ότι οι πρώτες αναλύσεις των δεδομένων από τις σεισμικές έρευνες που έγιναν στο Ιόνιο αλλά και τη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, αναδεικνύουν την αισιόδοξη προοπτική, οτι οι στόχοι που είχαν εξ αρχής τεθεί , θα υλοποιηθούν. Μάλιστα ανακοίνωσε ότι αμέσως μετά την ερμηνεία των δεδομένων που πραγματοποιείται στο Χιούστον και η οποία θα ολοκληρωθεί τον Ιανουάριο του 2014, θα ακολουθήσει η “πολυπόθητη” προκήρυξη διαγωνισμού για την παραχώρηση περιοχών σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνες υδρογονανθράκων.

Σε πρόσφατο ενεργειακό συνέδριο, μόλις προ λίγων ημερών, ανακοινώθηκε από τον αρμόδιο υπουργό που σχεδόν “εργολαβικά” έχει αναλάβει την διαφημιστική εκστρατεία για τους υδρογονάνθρακες, ότι οι πρώτες αναλύσεις των δεδομένων από τις σεισμικές έρευνες που έγιναν στο Ιόνιο αλλά και τη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, αναδεικνύουν την αισιόδοξη προοπτική, οτι οι στόχοι που είχαν εξ αρχής τεθεί , θα υλοποιηθούν.

Δεκέμβριος 1, 2013

Ζω με το φόβο πως ο ιστορικός του μέλλοντος δεν θα βρει τίποτα να γράψει για τούτη εδώ τη γενιά, για τούτη εδώ την εποχή, για αυτά τα χρόνια βίαιου αφανισμού, βίαιου σωφρονισμού, βίαιου φανατισμού. Όλα βίαια γίνονται, μα μου φαίνεται πως ακόμα και η βία αναγκάστηκε σε εθελούσια έξοδο και συνταξιοδοτήθηκε νωρίς· δεν είναι πια η μαμή της Ιστορίας, δεν ξεγεννάει πια κινήματα, δεν φέρνει στον κόσμο επαναστάσεις, δεν βγαίνει στα μικρόφωνα να δηλώσει με άγρια χαρά «πως απόψε φέραμε στον κόσμο έναν υγιέστατο Μάη του ’68, δύο χαμογελαστά δίδυμα προερχόμενα από διαφορετικά ωάρια που θα τα ονομάσουμε ΕΛΑΣ και ΕΑΜ για να μην τα μπερδεύουμε, ένα εξαμηνίτικο Πολυτεχνείο που θα χρειαστεί να θυσιάσουμε την Κύπρο για να το κρατήσουμε στη ζωή».

Θυμάσαι;

Θέλω να ξέρω μόνο αν θυμάσαι. Πώς είναι να χαμογελάς.

Πες μου αν θυμάσαι, τίποτα άλλο. Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στην πορεία.

Μαζί.

 

Νοέμβριος 17, 2013

Γιατί, ας το παραδεχτούμε επιτέλους, κοροϊδεύεις νεκρούς και ζωντανούς όταν κάνεις πορείες και καταθέτεις στεφάνια για το Πολυτεχνείο ενώ τα πολιτικά ζητούμενα αυτής της εξέγερσης στραπατσάρονται με ασέβεια άνευ διαλειμμάτων για περισυλλογή και αιδώ, για 40 συναπτά έτη.

«Εγώ θέλω να έρχεσαι να με βλέπεις τώρα. Δεν με νοιάζει τι θα κάνεις στον τάφο μου όταν πεθάνω», μου έλεγε πολύ συχνά ο παππούς μου όταν ήμουν μικρός. Ο παππούς είχε περάσει πολλά στη ζωή του: ανέχεια, αγωνίες, αγώνες και εξορίες. Και αν στην παιδαγωγική του αποδίδω την ιδιόρρυθμη σχέση μου με μνημόσυνα, τάφους και μνημεία είναι τα γονίδια του που φταίνε για την σχέση με τις μεγάλες προσωπικότητες, τις αυθεντίες, τους ηγέτες, τους εθνάρχες, τους νεκρούς και τους ήρωες. Σε αυτή την κοσμοθεώρηση που κληρονόμησα, οι νεκροί δεν δικαιώνονται ποτέ από αυτό και μόνο το γεγονός του θανάτου τους.

Νοέμβριος 16, 2013

 
Στη δική μας γενιά, τα τανκς σίγησαν. Η δημοκρατική ιστορία τα απέσυρε σε νεκροταφεία λαμαρινών, για να φέρει άλλα, σύγχρονα, αποδοτικά. Οι χαφιέδες της εποχής, στην εθνική σύνταξη κι αυτοί, παλεύουν μήπως και διασωθεί το επικουρικό τους. Στη θέση τους δικαστικές επιμελητές, μεταφέρουν χαρτιά, διαταγές πληρωμής, αποφάσεις οικονομικής καταδίκης. Τα βασανιστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ , μεταφέρθηκαν σε γκισέ εφοριών, τραπεζών, ενεχυροδανειστηρίων. Εξορία, έγινε το ίδιο μας το σπίτι. Ο φόβος μη χτυπήσει το κουδούνι, το τηλέφωνο. Ο πομπός της Δαμανάκη, από τότε που έγινε επίτροπος της Ε.Ε για την αλιεία, πετάχτηκε στο βυθό της λαικής μνήμης και τη θέση του πήρε το μικρόφωνο της λεηλατημένης ΕΡΤ. Η προσοχή μας και η αγωνία μας, ψάχνει στη Πατησίων να ξεφύγει. Μετρά τις στιγμές και τους Νοέμβρηδες.

Πέρασαν τόσοι και τόσοι Νοέμβρηδες. Και πάντα η ίδια υπόσχεση. Για τούτον ή τον άλλο Νοέμβρη. Πως κάποιος θα ξεσηκωθεί, κάτι θα αλλάξει. Πως εκείνα “τα όνειρα των εραστών”, όσο σβήνουν, τόσο θα ανάψουν.
 

Οκτώβριος 31, 2013

τώρα τελευταία μου λιγόστεψαν οι νορμάλ οι σκέψεις, οι καθημερινές, οι επηρεασμένες από τα τρέχοντα, μίζες, πασόκ, φασίστες, νεοναζί, ανακριτής, εισαγγελέας, φτύνω, μαχαίρι, εγκληματίες, όλα τούτα τελωσπάντων που φαίνεται πως ανέλαβαν πια να φέρουν εις πέρας οι τηλεοράσεις, όπου κι αν ανοίξεις ακούς σοκ και δέος για τα εγκλήματά τους, και δεν είναι ότι δε λένε αλήθεια, αλήθεια λένε, αλλά να, όταν η αλήθεια βγαίνει από τα δικά τους στόματα είναι κάπως ψεύτικη, χάνει ουσία και νόημα, ξέρεις ότι τώρα που σου λένε την αλήθεια οι ζωές έχουν πια χαθεί, ξέρεις ότι τώρα που δηλώνουν ξαφνικά άνθρωποι όλοι αυτοί οι υπουργοί και οι μπάτσοι και οι ανακριτές και οι δημοσιογράφοι είναι πια αργά, γιατί ο παύλος και ο σαχτζάτ και όσοι άλλοι ποτέ δεν απέκτησαν όνομα δεν είναι πια εδώ, κι αυτοί το κάνουν γιατί τους συμφέρει, μη νομίζεις ότι συγκινήθηκαν·

τώρα τελευταία μου λιγόστεψαν οι νορμάλ οι σκέψεις, οι καθημερινές, οι επηρεασμένες από τα τρέχοντα, μίζες, πασόκ, φασίστες, νεοναζί, ανακριτής, εισαγγελέας, φτύνω, μαχαίρι, εγκληματίες, όλα τούτα τελωσπάντων που φαίνεται πως ανέλαβαν πια να φέρουν εις πέρας οι τηλεοράσεις, όπου κι αν ανοίξεις ακούς σοκ και δέος για τα εγκλήματά τους, και δεν είναι ότι δε λένε αλήθεια, αλήθεια λένε, αλλά να, όταν η αλήθεια βγαίνει από τα δικά τους στόματα είναι κάπως ψεύτικη, χάνει ουσία και νόημα, ξέρεις ότι τώρα που σου λένε την αλήθεια οι ζωές έχουν πια χαθεί, ξέρεις ότι τώρα που δηλώνουν ξαφνικά άνθρωπο